Meslek hayatımın en zor dönemini geçiriyorum.  Yirmi üç yıldır ilk defa amaçsız bir yıl geçiriyorum. Virüs illeti ki demelerine bir çay kaşığı kadarmış ama milyonlarca insanı bir yıldır kasıp kavuruyor.        Egitim başta olmak üzere her sektörü olumsuz etkiledi. Tabi bu süreci avantaja çeviren sektörlerde oldu. Tabi kan emicilerde bu virüs belasını kullanarak, milletin anasını ağlatmaya başladı, zam üstüne zam yaparak.        Öğrencilerimize  önceden verdiğimiz öğütleri gevşektik. Özellikle tablet ve internet konusunda uyarılarımız değişti. Öğrencinin de işine geldi tabi. Birilerinin dediği gibi rahata falan alıştığımız yok. Ispatı,  çocukları canlı derse giren veliler. Evin her odası sanki sınıf oldu.        Konu komşunun evi okula çevirmemizden yakındıklarını demiyorum bile. Geldi yine bir karne tatili Yarı sevinç yarı üzüntü İkisi bir arada Amaçsız yaşıyoruz işte Uzaktan eğitime verdik ara Sınıf içimizde bir köz Açılsın yuvamız Olmasın yüreğimizde yara Özledik teneffüsleri Koşmayı Eğlenmeyi  Parmak kaldırmayı Tuvalete gidebilir miyim sözünü Kapının tık tık vurulmasını Hizmetlinin hocam şunları müdür bey gönderdi, demesini Çayları yudumlarken zil sesini Üşürken peteklere dokunmayı Koridorda koşan çocukları uyarmayı Günaydın,  Afiyet olsun, İyi akşamlar sözlerini özledik &&&&&&&&&&&&&&& Eba'dan Aba'dan Zoom'dan Zuum'dan Ben giremiyorum Bana link at öğretmenim Hangi ders, Hangi kitap, Sayfa kaç,  Ben bulamıyorum , Annem kitaplarımı kaldırmış Whatsapp'tan gönder öğretmenim Zoom beni dışarı attı Mikrofon açık Kamera kapalı, Görüntü yok Ses gelmiyor, Youtube'tan şarkı aç Öğretmenim ders bitti Yarın ders kaçta Ben yemek yiyebilir miyim Bende geldim Sabahın köründe ders mi olur Sözleri inşallah son olur ..........         İkinci dönemde her şey gönlünüzden geçen gibi olmasını temenni ediyor, öğrencilerimize iyi tatiller diliyorum.