Ben dünüm, bugünüm, yarınım. Minik yürekle başlayıp ölene kadar, ahrette de var olanım. Damarlarda dolaşan kanım. Cana can katanım. Gözde yaş, kirpikte okum, hilal kaş altında; elayım, maviyim, yeşilim, üzüm karasıyım. Al yanakta gamzeyim. Dudakta yanan alevim. Sedef dişlerde inciyim. Selvi boydayım, soydayım, toydayım. Kundakta yavru, kucakta yarım. Bir ömre ömür katanım. Darda ve zorda yarım, Karakışta yorgan, bahar da çayır çimen, ıhlamurlar açınca gelenim,yazın esen yelim, hazanda altın gazel, Kaf dağında Zümrüdü Anka’yım…….Güneşim, karanlık gecelerde mehtabım, avuç avuç gökyüzüne serpilmiş yıldızım. Bacadan aşan kandilin isi,geceye yaslanan bülbülün sesiyim.Gülistanı gülzarım…. Bazen güldeki dikeni bile özleyenim.. Yüreğinde sular yanar kar etmez, Mansur’un ahiyim çilem hiç bitmez. Gündüzler az gelir geceler yetmez diyenim… Istırabım, feryadım.Ama en yüce sevideyim…….Şarkılarda, türkülerde söyleyen dil, köz olmuş yüreğim.Hep benim adıma yazılır ağıtlar,nağmeler, hoyratlar.Onları çağırır, onları terennüm ederim. Ben: Âdem ile Hava’da başlayan uğruna cenneti terk edenim.. Hz. Ayşe’de kör düğümüm. Hz.Fatıma’da Türabım.Yunus’ta sabırım..Züleyha’yım, Yusuf’u zindana atanım. Leyla’yım-Mecnunum, Ferhat’ım-Şirinim, Kerem -Aslı’yım. Karacaoğlan da Elif’im. Veysel de iki kapılı hanım. . Arif Nihat Asya’da ; Bayrak ,Ozan Arif ‘te destanım.. Mahsuni Şerif’te: Çeşmi siyahım. Abdurrahim Karakoç’ta; Mihriban ‘ım, Neşet Ertaş’ta Tezeneyim. Yahya Kemal ‘da Aziz İstanbul, Nazım Hikmet‘te sevgiliyim. . Çağlayan nehirler, Denizler kadar enginim. Ummana dalanım. Fırat, Dicle’yim, Kızılırmak, Yeşilırmak, Sakarya’yım, Aras, Asi’yim… Anadolu doluyum.....Ben anneyim, babayım, kızım, kızanım, oğulum, toyda kılıç, kulakta küpeyim. Parmakta alyans, ayakta hal halım. Ak duvakta gelin, kında palayım.Umudum.Bensiz olmaz,bensiz yaşanmaz.Hayat kaynağıyım.Ölümsüzüm.Birinde biter diğerinde başlayanım..Beni yok etmeğe güç yetmez. Girdiğim yürekten çıkmam.Elde avuçtayım.Kelebek kadar narin, kadife yumruk kadar sertim.Gönülsüz olmam,hep coşarım,koşarım,sadece yalnızlığa şaşarım.İki bedende bir canım ,cana can katanım,dudaktan kalbe inenim.Damarları saran kanım,canım,sol yanım.Mutluluğun anahtarıyım, Benim,senim,oyum…….Gökyüzü kadar engin,yeryüzü kadar zenginim. Yerdeyim, gökteyim. Her yerdeyim. Çayda çırayım…..Varlıkta yoklukta birdeyim.Biri bin edenim. Aştayım, işteyim. Ben olmazsam hayat durur. Dünya anlamsız olur. Bütün bu arzu-endamları içine alanım. Çekip gitsem de gözü arkada kalanım…
Ben “SEVGİ’YİM”
Şahmettin KAYA
E Maarif Müfettişi