Gecekondu herkesin malumu; İmar ve belediye yasalarına, kurallarına aykırı olarak, kentlere göç eden nüfusun kendilerine ait olmayan topraklar üzerinde, kısa zamanda, kaçak olarak yaptığı sağlık ve barınma koşullarına uygun olmayan konutlara denir.          Kişilik ise: Bir kimseye özgü belirgin özellik, manevi ve ruhsal niteliklerinin bütünü, şahsiyet olarak anlamlandırılır. Buraya kadar yazılanları okuduğunuzda aklınıza garip olabileceğini düşündüğünüz bir soru geliyor değil mi; gecekondu ile kişilik arasında nasıl bir bağlantı olabilir? Edebiyatımızda ve toplum sosyolojisinde ‘’Gecekondu kişilik’’ tabiri var mı? Bu soruları sormada haklısınız; cevabımı gecekondu sorununun olumsuz yönlerini biraz daha açtıktan sonra vermeye çalışacağım.         Gecekondulaşma ortaya çıkarken bir plan uygulanmadığından sağlıksız ortamlar, anarşinin ve kaosun hâkim olduğu güvensiz yerleşim bölgeleri oluşur. Ülkemizde yaşayan bütün insanların malı olan devlet arazileri, bir takım açıkgözler, haramzadeler tarafından ele geçirilerek, gecekondu yapmak isteyenlere pazarlanmış ve bu yoldan haksız büyük kazançlar elde etmişlerdir. Emek harcamadan, alın teri dökmeden devlet malı yetim hakkı olduğunu düşünmeden vurgun yaparak kazanılan bu büyük paralar, ortamdan yararlanan mafyanın gelişmesini ve güçlenmesini sağlamıştır. Aynı zamanda anarşist örgütlerin de bu ortamdan fazlasıyla fayda sağladığını söylemeliyim. Şimdi gelelim, ‘’Gecekondu kişilik’’ tabirini açıklamaya. Çevremizde bazı yabancı otlar gibi türeyen ve bizi sürekli eleştiren, bize hiçbir zaman olumlu geri bildirim vermeyen, yanımıza yaklaştıklarında kendimizi kötü his etmemize neden olan; durup durduk yere, sürekli yalan söyleyen ve dedikodudan beslenen, bulundukları ortamda kaos oluşturarak ortamı terörize eden, kul hakkına riayet etmeyen, kendi mutluluğunu ve çıkarını düşünen yalnızca etten ve kemikten meydana gelmiş ruhi olgunluğunu tamamlayamamış kişiler, gecekondular gibi eğreti duran, en küçük sarsıntıda yıkılma ihtimali olup güven vermeyen kişilikleriyle gecekondulardan farkları olmadığını ortaya koyarlar. Bu açıklamalardan sonra şunu diyebilirim ki, edebiyatımıza ve toplum sosyolojisine yeni bir tabir kazandırıyorum. ‘’Gecekondu kişilik’’ gecekondular gibi güvensiz, düzensiz, plansız, eğreti duran insanların kişiliklerini anlamlandırmak için ‘’Gecekondu kişilik’’ tanımını getiriyorum.         Sonuç olarak, ruh sağlığımızı ve esenliğimizi koruyabilmemiz için, kurduğumuz ilişkilere özellikle özen göstermeli, haramzadelerden, fitneden geçinenlerden, bulunduğumuz ortamı terörize edenlerden, kendimizde kötü hisler uyandıran ve bizi aşağı çeken özetle gecekondu kişiliğe sahip olanlardan kendimizi uzak tutmayı başarmalı ve karakterli dostların da kıymetini bilerek onlara sımsıkı sarılmalıyız.        Dileyim odur ki, tüm gecekonduları yıkalım yerine güvenli şehirler ve güvenilir dostluklar kuralım! Bâkî kalan bu kubbede bir hoş sadâ imiş. Seyit TOK